பிரபஞ்சப்பெருஞ்சுவர்

 நீங்கள் பார்க்கின்ற தூண்கள் எதுவுமின்றி வானத்தின்  பிரபஞ்சப்பெருஞ்சுவர்..

இந்த மொத்த காலக்ஸிகளும் அங்கங்கே இஷ்டத்துக்கு இருப்பதுபோல தோன்றினாலும் உண்மையில் பிரபஞ்சப்பெருஞ்சுவர் என்னும் கோட்டைத் தாண்டாமல் அதன் ஒரு பக்கத்திலேயே இருக்கின்றன,

ஒவ்வொறு வானங்களுக்கும் பூமிக்கும் தூண்களும் தடுப்புகளும் இருக்கின்றன; ஆனால் அவற்றை நம் கண்களால் பார்க்க முடிவதில்லை என்பதே உண்மை

அதாவது மீன்தொட்டியில் நடுவில் ஒரு கண்ணாடி தடுப்பு வைத்து மீன்கள் எல்லாம் அதன் ஒரு பக்கத்திலேயே தடுத்து வைத்திருப்பதுபோல. பிரபஞ்சப் பெருஞ்சுவருக்கு அந்தப்பக்கம் என்ன இருக்கிறதென்றே தெரியாது.

முப்பரிமாண அளவில் சொல்வதென்றால் இந்த பிரபஞ்சப் பெருஞ்சுவரின் நீளம் கண்ணுக்கெட்டும் தூரம் வரை முடிவிலாது போய்க் கொண்டே இருக்கிறது இது வரை பார்த்த அளவில் 

நீளம் 500 மில்லியன் ஒளியாண்டு 

அகலம் 200 மில்லியன் ஒளியாண்டு.

 தடிமன் 15 மில்லியன் ஒளியாண்டு.

நாம் எப்படி பூமி கோளத்தின் மேல் பரப்பில் நடமாடுகிறோமோ 

அதுபோல பிரபஞ்சத்தை ஒரு ஊதபட்டுக்கொண்டிருக்கின்ற பலூனுக்கு ஒப்பிட்டால் அதன் வெளிப்புறத்தில் உள்ள எண்ணற்ற வெள்ளைவண்ண புள்ளிகள் போல காலக்ஸிகள் எல்லாமே பிரபஞ்சத்தின் தோல் போன்ற பரப்பில் இருக்கின்றன. பலூனை ஊத ஊத புள்ளிகளுக்கிடயே இடைவெளி அதிகரிப்பதுபோல பிரம்மாண்டமான பிரபஞ்சப் பரப்பில் கேலக்சிகள் எல்லாம் ஒன்றைவிட்டு ஒன்று வேகமாக விலகி ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது 

விண்வெளியில் நேராக பிரயாணித்துக் கொண்டே இருந்தால் முடிவில் புறப்பட்ட இடத்திற்கே வந்து சேருவோம். சர்குலர் பஸ் பிரயாணம் போல.நம் பயணத்தில் வழியில் பார்த்த நட்சத்திரங்களை மீண்டும் மீண்டும் வெவ்வேறு இடங்களில் பார்ப்போம்.

விண்வெளியில் நெடுந்தொலைவின் காட்சிகள் என்பது காலத்தில் புதையுண்டு கிடக்கிறது. அதாவது நாம் காணும் பல காட்சிகளும் கடந்த காலத்தின் காட்சிகள். தொலைவில் தெரியும் அந்த நட்சத்திரங்கள் இப்போது அப்படி இருக்காது மட்டுமல்ல அங்கும் இருக்காது. ஆனாலும் அந்த நட்சத்திரத்தை நம் கண்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் 

நட்சத்திரங்கள் காலக்ஸிக்களுக்கு இடையே உள்ள வெளியானது வெறும் வெற்று வெளியல்ல.அது சக்திகளாலும் நுண் பொருட்களாலும் நிரம்பி தூண்கள் போல் ஓர் ஒழுங்குடன் தாங்கி பிடித்தாற்போல் உள்ளது. நட்சத்திரங்களின் ஈர்ப்பு சக்தியை பொறுத்துதான் அதை சுற்றியுள்ள வெளியின் இடமும் நேரமும் அமைகிறது.

நம் பார்வைக்கு விண்வெளி ஒரு பூப்போட்ட சேலையை நேராக விரித்து பிடித்தது போல் தோன்றினாலும் உண்மையில் அது நன்றாக கசங்கிய சேலையே அதாவது வெளியில் இடம் என்பது தாறுமாறாக வளைந்தும் நெளிந்தும் சுருங்கியும் விரிந்தும் இருக்கிறது. இதன் காரணமாக உண்டாகும் 

லென்ஸ் எஃபெக்டால் நட்சத்திர ஓளியும் தாறுமாறாக நம்மை அடைகிறது அதாவது ஒன்று பலவாகவும் பெரிது சிறிதாகவும் சிறிது பெரிதாகவும் தெரியும்.

கருந்துளை மற்றும் துணைகிரகங்கள் ,கிர கங்கள் நட்சத்திரங்கள் காலக்சிகள் எல்லாம் ஒன்றை ஒன்று சுற்றிவருவதோடு தானும் சுழல்கின்றன. என்றாலும் இவை தன்னிஷ்டப்படி  சுழல்வதில்லை அதன் பாதையே அப்படி வளைவாகத்தான் இருக்கிறது .அந்த பாதையை நிர்ணயிப்பது அவற்றின் ஈர்ப்பு விசைகள். அதிக பொருண்மையான நட்சத்திரங்கள் அதிக ஈர்ப்பு உடையதாக இருக்கும் அதை சுற்றியுள்ள இடத்தையும் ஓளியையும் கூட ஈர்த்துக் கொள்ளும்.

சுற்றியுள்ள நட்சத்திரங்களை இடங்களை அப்படியே சுருட்டி ஈர்த்து ஏப்பம் விடும் கருந்துளைகள் வேறு இருக்கிறது. இது ஒளியை கூட தப்பவிடாமல் ஈர்த்துக் கொள்ளும்,

நிலவுக்கும் பூமிக்கும் உள்ள தூரம் நிலவின் விட்டம் போல் 108 மடங்கு.

பூமிக்கும் சூரியனுக்கும் உள்ள தூரம் பூமியின் விட்டம் போல் 108 மடங்கு

இந்த விதி கொஞ்சம் பிசகினாலும் சூரிய மண்டலமே சிதறு தேங்காய் போல் ஆகிவிடும்

பல கிரகங்கள் நட்சத்திரங்கள் கேலக்ஸிகள் எல்லாம் இந்த விதியில் இருப்பதாக கார்ல் சாகன் எனும் அறிஞர் கூறுகிறார் . ஆச்சரியம் தான்.

மொத்த பிரபஞ்சத்தில் வெறும் 4 % மட்டுமே அணுக்கள் அவற்றைத்தான் நாம் நட் சத்திரங்களாக கேலக்ஸிகளாக காண்பது மீதம் 74% என்னவென்று அறியாத Dark Energy யும் 22% Dark Matters ம் தான் பிரபஞ்சத்தை பராமரிக்கும் கட்டு கோப்புடன் தாங்கி வைத்திருக்கும் கண்ணுக்கு புலப்படாத தூண்கள்

நாமே ஒரு நட்சத்திர மண்டலத்தில் இருந்து கொண்டு பிரபஞ்சத்தை காண்பதும் அறிவது ம் எப்படியென்றால் ஒரு மாநாடு கூட்டத்தை மேடையில் இருப்பவர் பார்ப்பது போன் றதல்ல கூட்டத்தின் நெரிசலில் முண்டியடித்துக் கொண்டிருக்கும் எக்கித்து ஒருவர் கூட்டத்தை பார்ப்பது போலானதாகும். நமது காலக்சியான பால்வெளி மண்டலம் பிரபஞ்சத்தின் பெரும்பகுதியை நம் பார்வையிலிருந்து மறைத்துக்கொண்டிருக்கிறது.

பிரபஞ்சத்தில் எல்லாமே இயக்கத்தில் இருக்கிறது. வேறு வேறு தளங்களில் வேறு வேறு வேகங்களில் சுழன்று கொண்டிருக்கிறது. பார்க்கும் நாமும் அவ்வாறான ஒரு சுழற்சியில் இருப்பதால் நாம் நமக்கு அருகே நம் வேகத்திற்கு இணையான இயக்கத்தை ஓரளவு நிலையாக அடையாளப்படுத்தலாமே தவிர மில்லியன் பில்லியன் ஒளிவருஷம் போன்ற தூரங்கள் காலங்களில் இயங்கும் பிரபஞ்ச இயக்கம் ஒரு மாயாஜால நிகழ்சி தான். காண்பது கருதுவது எல்லாமே காட்சிப்பிழைதான், உண்மையில் என்ன தான் இருக்கிறது?

அடிப்படையில் ஏதோ ஒன்றின் இடையறாத சுழற்சி,அதன் அலைகள் பிரதிபலிப்புகள் இவைகளைதான் எலக்ட்ரானாக, புரோட்டானாக அணுவாக தனிமங்களாக , மூலக்கூறுகளாக பொருட்களாக, உலகமாக, நட்சத்திரமாக, இடம் காலமாக பொருளாக சக்தியாக உயிர்களாக இன்னும் எல்லாவிதமாகவும் கருதிக்கொண்டிருக்கிறோம்.

விஞ்ஞானம் தெரியாத என்னைப் பொறுத்தவரை தன் அனுபவத்துக்கு எட்டிய அளவிலான தட்டையான, இயக்கமற்ற நிலப்பரப்பும், மேலே ஈபில் டவர் உயரத்துக்கு இழுத்துக் கட்டப்பட்ட வான முகடும் அதில் சில விளக்குகளும் தான் உண்மையான உலகம். முற்றத்தில் கயிற்றுக்கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்து நட்சத்திரங்கள் சைட் அடிப்பதை பார்த்து சுகமாக தூங்கிவிடுகிறேன் 

காலையில் நிச்சயம் சூரியன் வந்து எழுப்பும் என்ற நம்பிக்கையில். காலக்ஸி சுழல்கிறது என்றும் தான் விண்வெளியில் வினாடிக்கு 589 கி.மீ வேகத்தில் (ஒரு ஜெட் விமானத்தை விட 2000 மடங்கு வேகத்தில்) பயணித்துக்கொண் டிருப்பதை எந்த அளவுக்கும் குழப்பமும் திகைப்பும் இல்லை.